Jabłecznik jesienny

Zachciało mi się czegoś z jabłkami. Czegoś co ma dużo ciasta i dużo jabłek. To ciasto spełnia oba warunki :-) Po za tym swoim wyglądem idealnie nadaje się do zaskakiwania rodziny przy obiedzie zwłaszcza, jeśli z resztek ciasta powycina się jesienne listki, które utworzą 'koronę' na naszym jabłeczniku.

Składniki:

3 szklanki maki pszennej

Szklanka cukru pudru

3 jajka

160g miękkiego masła

2/3 szklanki gęstej śmietany 18%

1 łyżeczka proszku do pieczenia

6 dorodnych jabłek (antonówka, szara reneta)

½ łyżeczki cynamonu

2 łyżki cukru pudru do posypania jabłek

Jajko do posmarowania wierzchu

Jabłka obrać, usunąć gniazda nasienne i pokroić na cienkie plasterki. Przełożyć do miski, posypać cukrem pudrem oraz cynamonem, wymieszać i odstawić do lodówki na czas przygotowania ciasta.

Masło utrzeć z cukrem. Gdy składniki dobrze się połączą a masa stanie się lekko puchata dodawać stopniowo po jednym całym jajku i łyżce śmietany. Dodać przesianą przez sito mąkę i proszek do pieczenia, wyrobić ciasto (w razie potrzeby dosypać trochę mąki – moje ciasto wymagało aż całej dodatkowej szklanki mąki zanim osiągnęło konsystencje umożliwiającą wałkowanie). Odstawić na godzinę do lodówki

Podzielić ciasto na 2 części – mniejszą włożyć do lodówki, większą rozwałkować i wylepić nią tortownicę wysmarowaną wcześniej tłuszczem tworząc bok wysokości 3-4cm. Nakłuć ciasto widelcem, wyłożyć folią aluminiową i wysypać ceramiczne kulki (albo groch :-) Wstawić do nagrzanego piekarnika i piec 20min w 200oC. Wystudzić.

Na zimnym spodzie ułożyć równo plasterki jabłek i przykryć rozwałkowaną cienko pozostałą częścią ciasta. Zalepić dokładnie brzeg i zrobić kilka promienistych nacięć na wierzchu, posmarować jajkiem rozkłóconym z łyżką wody. Piec 40-45 min w 180oC (do momentu aż jabłecznik ładnie się przyrumieni a boki zaczną odchodzić od tortownicy)

Źródło: 'Słodka Kuchnia Polska' Ewa Aszkiewicz.

Focaccia

Focaccia to rodzaj włoskiego pieczywa podawanego na ciepło jako przystawka albo dodatek do potraw. Placek jest zasadniczo samym spodem do pizzy z dodatkiem ziół, oliwek, cebuli czy suszonych pomidorów. Przepis zaczerpnięty od Doroty z Moich Wypieków, zmodyfikowany pod katem świeżych drożdży (wg mnie lepiej się sprawdzają niż drożdże suszone). Ciasto wychodzi puszyste, pieknie rośnie i nawet nie ma mowy by zdążył wystygnąć – tak szybko znika.

Składniki:

20g świeżych drożdży

2 łyżeczki cukru

2 łyżki mąki

100ml ciepłego mleka

350 g mąki pszennej chlebowej

pół łyżeczki soli

100 ml letniej wody

1 łyżka oliwy z oliwek

świeże zioła (tymianek, bazylia, rozmaryn, oregano)

oliwki

suszone pomidory

sól morska

grubo mielony pieprz

Wymieszać drożdże z cukrem, do momentu gdy drożdże się rozpuszczą. Dodać 2 łyżeczki mąki i ciepłe (ale nie gorące) mleko i odstawić w ciepłe miejsce na 15-20 minut. Po tym czasie zaczyn powinien już ładnie pracować (powinien kilkukrotnie powiększyć objętość a na powierzchni pojawia się gęsta piana)

Pozostałą mąkę wymieszać z solą, dodać zaczyn, ciepłą wodę i oliwę (na tym etapie dodaję do ciasta drobno posiekane suszone pomidory, można pominąć). Zagniatać ciasto, aż stanie się gładkie i elastyczne (5 minut solidnego zagniatania powinno starczyć). Przykryć ściereczką i odstawić w ciepłe miejsce do podwojenia objętości.

Wyrośnięte ciasto jeszcze raz krótko zagnieść, rozwałkować na średnicę ok. 25cm. Wyłożyć blachę piekarnika papierem do pieczenia, przełożyć ciasto i zostawić na 20 minut. Zrobić na cieście zagłębienia kciukiem, zostawić na kolejne 10 minut.

Napuszone ciasto po wierzchu spryskać oliwą, położyć zioła, oliwki, posypać solą i pieprzem.

Piec 25-30 min w 200oC. Podawać lekko przestudzoną (ale nadal ciepłą)